Hotentoti
Hotentoti ili Kojkoji je zajednički naziv za kojsanske etničke grupe srodne Bušmanima, koje su predstavljale ili predstavljaju domorodačko stanovništvo u jugozapadnim dijelovima Afrike. Dok su plemena Hotentota tradicionalno nomadski stočari, srodna plemena Bušmana su tradicionalno lovci-sakupljači.
Ime[uredi | uredi izvor]
Izraz Hotentot je u posljednje vrijeme stekao pežorativno značenje, jer se smatra kako dolazi od hotentot, riječi za mucavce u sjevernim dijalektima holandskog jezika kojim su bili govorili holandski doseljenici u 17. vijeku. Tim izrazom su se nastojali opisati kojsanski jezici koji u sebi sadržavaju kliktaje kao sredstvo komunikacije.
Način života[uredi | uredi izvor]
Što zbog invazije Bantu naroda na jug Afrike oko 1000. godine, što zbog kasnije evropske kolonijalne ekspanzije, većina Hotentota je bila prisiljena napustiti nomadski način života, a s vremenom se i stopiti s drugim afričkim narodima. U 17. veku, u doba osnivanja holandske kolonije Kejp, Hotentoti su uzgajali velika krda goveda rase Nguni, a tradicionalni način života i nomadsko stočarstvo su u najvećoj meri napustili u 19. i 20. veku.[1]
Plemena[uredi | uredi izvor]
Dva najveća hotentotska plemena su pleme Nama iz Namibije, Bocvane i Južnoafričke republike i pleme Damara iz Namibije. Procenjuje se da Nama i Damara ukupno ima oko 300.000,[2] narod Damara je brojniji i njihov broj je procenjen na oko 182.487,[3] dok je broj Nama oko 130.349.
Grikva je etnička grupa mešanog porekla (pre svega hotentotsko-holandskog), koja naseljava Južnoafričku republiku. Svoj etnički identitet su razvili u 19. veku, a oblast koju naseljavaju naziva se Grikvalend.
Jezici[uredi | uredi izvor]
Hotentoti ili Kojkoji uključuju govornike kojkoj grane centralnokojsanskih jezika. Dok srodni Bušmani uključuju govornike ču-kve grane centralnokojsanskih jezika, ali i govornike severnokojsanskih jezika i južnokojsanskih jezika.
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ Richards, John F. (2003). „8: Wildlife and Livestock in South Africa”. The Unending Frontier: An Environmental History of the Early Modern World. California World History Library. 1. Berkeley, California: University of California Press. str. 296. ISBN 9780520939356. Pristupljeno 17. 11. 2016.
- ^ Brenzinger, Matthias (2011) "The twelve modern Khoisan languages." In Witzlack-Makarevich & Ernszt (eds.), Khoisan languages and linguistics: proceedings of the 3rd International Symposium, Riezlern / Kleinwalsertal (Research in Khoisan Studies 29). Cologne: Rüdiger Köppe Verlag.
- ^ „The World Factbook — Central Intelligence Agency”. www.cia.gov (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 23. 04. 2020. g. Pristupljeno 2. 6. 2018.
